Van Ziplines tot Manta´s; alles met Tante Stephy!

De afgelopen twee weken waren de meest intensieve en meest actieve weken vann de Costa Rica trip tot zover. Stephanie, de peettante van Zoey, kwam nar Costa Rica en is twee weken met ons meegereisd. De dag na aankomst meteen vol in actie. We zijn naar Monte Verde-Santa Elena geweest. belangrijkste activiteit zijn hier de talloze Canopy Tours en Ziplines. Hangbruggen door de tropische (Cloud) Forests en met kabelbanen door dezelfde bossen weer naar beneden. A pure adrenaline kick! De langste line is bijna 800 meter en de hoogste torent 100 meter boven de grond uit!

Daarna snel door naar Vulcan Arenal. de grootste nog actieve vulkaan van Costa Rica. Het is uitzondrlijk om deze reus in zijn geheel te zien. We hadden veel mensen gesproken die merdere dagen zijn gebleven en allen maar wolken en mist hebben gezien. Speciaal aan Vulcan Arenal is dat hier ´s nachts vaak lava uitstrommt. Een mooi gezicht dat op vele kilomters afstand te bewondeen is. We hebben erg veel geluk gehad; op de dag van aankomst hebben we de vulkaan in vole omvang kunnen bewonderen, een prachtig gezicht, helemaal als er rookpluimen uitkomen. ´s Avonds hebben we gegeten in een restaurant met een perfect uiticht over de ´slopes´ en inderdaad hebben we stromen lava kunnen bewonderen. Hoe anders was het de dagen erna; regen, mist en 100 % bewolking! Deze regendagen hebben we prima ingevuld met en bezoek aan een slangen- en kikkerdiererntuin. Eindelijk een perfecte foto van de Red Eyed Tree Frog (papa´s en mama´s graag even opzoeken in de kinderencyclopedie). Ook hebben we een duik genomen in een thermale rivier! De lava zit hier zo dicht aan het oppervlak dat een heel gedeelte van de lokale rivier verwarmd wordt.

Vanuit Arenal zijn we in een lange ruk doorgegaan naar de Carribische kust, naar Cahuita (KaHoeIeta). Deze 5 uur durende trip is geheel opgeluisterd door Tante Steph die onvermoeibaar 100den kinderliedjes met Z en I heeft gezongen, tot de blaren op haar tong stonden.. Cahuita heeft veel Afrikaanse invloeden. De mensen zijn veel donkerder en de muziek is overduidelijk beinvloed door Mr. Marley and Friends. Dit geeft het plaatsje een heel relaxte sfeer. Bijzonder aan Cahuita is dat het strand alleen via het National Park te bereiken is. Hierdoor hebben we in de vier dagen veel gezien van de lokale fauna; Howler Monkeys (Brulapen), Luiaards, Toecans en Cappucin Monkeys. Dat CR een bijzonder land is blijkt wel uit het feit dat wij op een middag in onze eigen achtertuin bezoek kregen van en hele groep Howler Monkeys en dat er ook nog twee luiaards in de bomen aanwezig waren. Echt heel apart!

Het weer was op zijn best matig te noemen. We hebben dan ook veel tijd besteed aan het afstruinen van allerlei Weather sites. Waar was het wel mooi? Nou, ook niet in Panama, wat nog een serieuze optie was om te bezoeken. Er is een plek in CR waar bijna altijd de zon schijnt. Playa del Coco aan de pacifische kust. Helaas zo ongeveer het verst verwijderd van Cahuita, 450 km en 8 reisuren. Maar hier was Tante Steph weer!! Helaas vond Isis het nodig om het autofeestje luister bij te zetten en heeft 3 keer alles er via de bovenkant uitgegooid. ´Gatsie, ik moet kotsen´ zoals ze zelf zo leuk kan zeggen..

Het doel in Coco was eendimensionaal: Manta Rays en graag zo veel mogelijk! De goden zijn ons zeer goed gezind geweest. Wat hebben we een prachtduiken kunnen maken en wat hebben we er veel gezien! We heben zelfs gesnorkeld met deze giganten. Ze kunnen een spanwijdte bereiken van wel 9 meter. Het dan net alsof er een 747 boven je hoofd glijdt. Zo enorm, elegant en prachtig om van dichtbij mee te maken!

Helaas was het al weer tijd voor Tante Steph om terug te gaan naar NL, Branddoctors en het ´normale´ leven. Tante Steph, we vonden het heerlijk, leuk en enorm gezellig dat je er was!!

Zelf zijn we nu toe aan de laatste dag in dit prachtige land. Wat een diversiteit aan leven, natuur en omgeving. Van playa´s, tot vulkanen, tot regenwouden, tot thrill seeking adventures, tot kleine stoffige plaatstjes, tot duiken, tot heerlijk eten in de kleinste soda´s. En alles in een heerlijk warm klimaat. Echt een superbestemming, zeker als op een goede dag alle mosquito´s uitsterven..

Opvallend dat:
- Isis de verse munt in mijn welverdiende Mojito aanzag voor SLA
- Ze hier afwassen onder koud stromend water uit de kraan met een jif achtig afwasspul. Ze vinden het vies om af te wassen in water waarin ook de vuile borden al liggen
- Zelfs na 3500 km de appeltjes groene bolide nog steeds schadevrij is, aan de buitenkant in ieder geval. De binnenzijde is enigszins besmeurd door de kindjes (en Stef?)

Morgen beginnen we aan de grootste tocht op onze reis. Van San Jose, naar Dallas, naar Los Angeles, naar Sidney. We gaan dan door de tijdsgrens (klinkt erg SiFi) en komen donderdagochtend aan. Bizar.

Graag zien en horen we jullie aan het andere eind van de wereld!!